Bailey is een goedmoedige kruising van een Sint Bernard en een Australische herder op leeftijd, die een gelukkig leven heeft bij zijn eigenaar Ethan en zijn vrouw Hannah en hun tweejarige kleindochter CJ en haar moeder Gloria. Bailey, die via zijn gedachte met iedereen om hem heen communiceert, heeft een voorliefde voor CJ, die grotendeels opgevoed wordt door haar opa en oma. Gloria is onbekwaam als moeder, heeft een haat jegens honden en streeft een zangcarrière na. Als het wantrouwen richting haar ouders toeneemt, verhuist Gloria en neemt ze CJ mee ver weg van haar ouders. Niet veel later ontdekt Ethan een plek in de maag van Bailey, waarna de dierenarts kanker vaststelt. Baileys’ conditie verslechtert snel en in zijn laatste momenten voordat hij inslaapt houdt Ethan de hond liefdevol vast en zegt hem voor CJ te zorgen. Een belofte die de hond nooit zal vergeten. Sommige vriendschappen zijn namelijk voor eeuwig.
In 2017 verscheen de Amerikaanse drama-avonturenfilm A Dog’s Purpose van Lasse Hallström, gebaseerd op de gelijknamige roman van W. Bruce Cameron. De film kon rekenen op gemengde kritieken, maar financieel werd het budget meervoudig terugverdiend. Het betekende voor Hallström opnieuw succes met een film waarin een hond centraal staat, getuige het eerdere Hachi: A Dog’s Tale. Dit jaar verscheen een vervolg, wederom gebaseerd op een gelijknamige roman van Cameron. Waar A Dog’s Purpose ging over de relatie van hond Bailey met Ethan Montgomery, is dit ook het startpunt van A Dog’s Journey. Echter, waar Bailey in de eerste film Ethan volgde in meerdere decennia van zijn leven, wordt dat hier overgedragen op een volgende generatie. Toch is het voor de continuïteit mooi dat Ethan opnieuw gespeeld wordt door Dennis Quaid en ook Josh Gad is opnieuw te horen als hond Bailey.
Ondanks dat het kijken van A Dog’s Purpose zeker wat toevoegt, vooral aan de band tussen Bailey en Ethan, is het ook mogelijk om A Dog’s Journey los van zijn voorganger te bekijken. Grootste voordeel hierbij zal zijn is dat de film niet zal aanvoelen als een herhalingsoefening. Centraal in beide films staat namelijk Bailey, die keer op keer incarneert als een andere hond. Waar hij in A Dog’s Purpose steevast zijn weg terug vond naar het leven van Ethan, is dat in A Dog’s Journey verplaatst naar Ethans’ kleindochter CJ. Natuurlijk gaat dit niet allemaal van een leien dakje, zo is hij ook een tijd een waakhond bij een benzinepomp, maar uiteindelijk weet hij altijd weer zijn weg terug te vinden naar CJ. Dat ook bij CJ uiteindelijk een bewustwording word gecreëerd dat het inderdaad opnieuw Bailey betreft is misschien even zoet als ongeloofwaardig.
Maar toch… het mist zijn uitwerking zeer zeker niet. Het glazuur spat soms bijna van je tanden af en het feel-good einde is onvermijdelijk, maar toch weet de film wel te raken. De film is dan ook bijzonder goed gemaakt. We vliegen door de decennia heen, waarbij we leuke dingen in het tijdsbeeld zien terugkomen. Ook is er de ontwikkeling van het personage CJ, die in eerste instantie van hot naar her wordt meegesleurd door haar moeder, maar gaandeweg ook zelf haar weg vindt in het leven. Natuurlijk gaat het met vallen en opstaan, maar steevast lijkt ze te kunnen rekenen op Bailey aan haar zijde, al is het in verschillende gedaantes. Dat uiteindelijk toch het lichtje bij haar gaat branden mag geen verrassing heten en is de kers op de stiekem toch best lekkere sentimentele taart.
Extra’s: Naast de film zelf is er geen bonusmateriaal toegevoegd aan de dvd release.
A Dog’s Journey kent een vergezocht concept, maar blijkt toch een aanslag op de emoties van de kijker. Als vervolgfilm heeft de film weinig meer te bieden dan zijn voorganger dan een fijne voortzetting. Dat hierbij Josh Gad en Randy Quaid mogen terugkeren doet de continuïteit en de band tussen beide films goed. Ondanks dat het soms mierzoet en volstrekt ongeloofwaardig is, zullen dierenliefhebbers, en zeker de hondenliefhebbers, hun vingers aflikken bij dit hartverwarmende feel-good verhaal over de unieke band tussen een hond en zijn baasje. Het maakt van A Dog’s Journey vooral een hele lieve film, met het hart duidelijk op de juiste plaats. Alleen of het nou verstandig is om hier nog verder op voort te gaan borduren valt te betwijfelen.
